Wynagrodzenie tymczasowego pełnomocnika szczególnego

Przekonuje argumentacja, że odpowiednie - po myśli art. 138 n § 3 OrdPU - stosowanie przepisów o kosztach pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu, wydanych na podstawie art. 41b ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym oznacza stosowanie z odpowiednimi modyfikacjami.

Oczywistym jest, że pojęcie wartości przedmiotu zaskarżenia nie funkcjonuje na etapie postępowania podatkowego, a pojawia się dopiero w postępowaniu sądowoadministracyjnym. W takiej sytuacji, odpowiednie stosowanie przepisów wykonawczych do art. 41b ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym (rozporządzenia) czyli stosowanie – jak wskazano powyżej - z odpowiednimi modyfikacjami prowadzi do wniosku, że wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu podatkowym odpowiada należność pieniężna. O tym zresztą stanowi art. 216 ppsa. (zob. m.in. moja sprawa I SA/Gl 237/21)

(...)w § 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez skarb państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego ustanowionego z urzędu nie przewiduje się podstawy do obniżenia wynagrodzenia doradcy podatkowemu, a odpowiednio też tymczasowemu pełnomocnikowi szczególnemu. Przepis ten przewiduje jedynie możliwość podwyższenia wynagrodzenia. Zatem jedynie w sytuacji zwiększenia wynagrodzenia uwzględnia się niezbędny nakład pracy doradcy podatkowego, a także charakter sprawy i wkład pracy w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia co wynika z językowego brzmienia tego przepisu. Przepis ten nie odnosi się do obniżania wynagrodzenia, co wynika wprost ze stwierdzenia, zgodnie z którym „wynagrodzenie ustala się w wysokości określonej w § 6”, zaś okoliczności dotyczące uwzględnienia niezbędnego nakładu pracy, charakteru sprawy dotyczą „ustalenia wynagrodzenia przewyższającego kwotę określoną w ust. 1”. W obowiązującym stanie prawnym nie ma więc możliwości obniżenia wynagrodzenia tymczasowego pełnomocnika szczególnego. Przepisy rozporządzenia przewidują bowiem jedynie możliwość jego podwyższenia. Określając wysokość wynagrodzenia tymczasowego pełnomocnika szczególnego Organ podatkowy powinien uwzględnić zarówno stopień zawiłości sprawy, jak i nakład pracy pełnomocnika, przyczyniający się do wyjaśnienia sprawy pod względem faktycznym, jak i wyjaśnienia istotnych zagadnień prawnych, które mogą budzić wątpliwości judykatury bądź doktryny. 

Obniżenie wynagrodzenia należnego tymczasowemu pełnomocnikowi szczególnemu musi być starannie i przekonująco uzasadnione. Stanowisko organu nie może opierać się na przekonaniu o ustaleniu w Rozporządzeniu zawyżonych stawek wynagrodzeń wskutek powiązania z wartością przedmiotu sporu (sporną należnością pieniężną). 

Na ocenę zasadności przyznania wynagrodzenia w określonej niższej niż podstawowa wysokości winny mieć wpływ takie czynniki jak: 

- moment ustanowienia pełnomocnika, a zatem zakres czynności jakich racjonalnie mógł dokonać w czasie pełnienia funkcji, 

- działania podjęte przez organ, gdyż to aktywność organów podatkowych pośrednio determinują podejmowane przez pełnomocnika czynności, 

- wpływ działań podjętych przez pełnomocnika na przebieg postępowania podatkowego.

CZYTAJ WIĘCEJ >>