SKARGA NADZWYCZAJNA - ANALIZOWANE SPRAWY W KILKU ZDANIACH

Sąd powszechny ustalił, że spadek nabyły osoby, które go odrzuciły (wyrok SN z dnia 15 czerwca 2019 r. I NSNc 62/19).

Na skutek omyłki sąd rozstrzygnął o dziedziczeniu według porządku ustawowego zamiast na podstawie testamentu (postanowienie SN z dnia 12 stycznia 2021 r. I NSNc 111/20).

Sąd Rejonowy ponownie orzekł w sprawie, która między tymi samymi stronami została już prawomocnie osądzona, odmiennie rozstrzygając kwestię dziedziczenia (postanowienie SN z dnia 26 marca 2019 r., I NSNc 1/19; postanowienie z dnia 24 lutego 2021 r. I NSNc 132/20, postanowienie SN z dnia 16 lipca 2019 r., I NSNc 11/19).

Sąd zawarł w wyroku zastrzeżenie ograniczenia odpowiedzialności pozwanego do wartości hipoteki umownej zwykłej oraz hipoteki umownej kaucyjnej, nie większej niż wartość nieruchomości, bez ograniczenia przedmiotowego, pozwalając komornikowi na wszczęcie egzekucji z całego majątku dłużnika (wyrok SN z dnia 27 stycznia 2021 r. I NSNc 147/20).

Sąd wydał nakaz zapłaty na podstawie weksla, w chwili wystawienia przez konsumenta niezupełnego (in blanco), bez zbadania stosunku podstawowego. Nakaz został uchylony, bowiem sąd zobowiązany był skierować sprawę do postępowania zwykłego, jeżeli pozwany jest osobą fizyczną, którą w kontekście działalności wierzyciela wekslowego oraz w świetle treści pozwu lub załączonych do niego dokumentów, należy uznać za konsumenta i z urzędu zbadać treść stosunku podstawowego łączącego wystawcę weksla (konsumenta) oraz wierzyciela wekslowego (wyrok SN z dnia 28 października 2020r. I NSNc 22/20; wyrok SN z dnia 25 listopada 2020r. I NSNc 57/20).

W wyniku kolizji drogowej pojazd uległ uszkodzeniu. Ustalono wartość pojazdu z dnia zdarzenia (26.100) i wartość wraku po zdarzeniu (8.000). Odszkodowanie przez Towarzystwo Ubezpieczeń wypłacone winno zatem wynosić 18.100 zł. Właściciel wraku sprzedał go jednak za kwotę 4.000 zł. Sądy: Rejonowy i Okręgowy pomniejszyły wartość wypłaconego odszkodowania dwukrotnie czyli o 12.000 zł. zamiast tylko raz, czyli o 8.000 zł. (wyrok SN z dnia 9 marca 2021 r. I NSNc 80/20).

Sąd w drodze sprostowania zmieniał nieprawidłowe obliczenia, których zmiana była możliwa jedynie w drodze merytorycznej kontroli odwoławczej. Postanowienie o sprostowaniu uznane jako odrębne rozstrzygnięcie merytoryczne, uchylono (postanowienie SN z dnia 24 marca 2021r. I NSNc 40/20)

Darczyńca wyzbył się własności nieruchomości – jedynego składnika majątkowego – w celu uniknięcia egzekucji alimentów i pozbawienia żony oraz dzieci mieszkania (obdarowany wytoczył przeciwko nim powództwo o opróżnienie lokalu i zapłatę). Sąd uwzględnił powództwo oparte na art. 58 § 2 kc. stwierdzając, że taka umowa darowizny stoi w rażącej sprzeczności z przyjętymi w społeczeństwie zasadami postępowania (wyrok SN z dnia 29 września 2020r. I NSNc 42/20).

Sądu I instancji, który oddalił w zakresie odsetek powództwo – jak twierdził Sąd Okręgowy - tylko omyłkowo pominął w zaskarżonym wyroku odsetki za opóźnienie od zasądzonej ostatecznie kwoty 14.000 zł i dlatego powód powinien to następczo sprostować w trybie art. 350 §1 i 2 k.p.c. po zwrocie akt. Sąd Okręgowy ostatecznie oddalił wniosek o sprostowanie. Przedmiotem zasadnej skargi była część wyroku w zakresie w jakim Sąd Okręgowy oddalił roszczenie odsetkowe mimo uznania zasadności zasądzenia odsetek (wyrok SN z dnia 9 marca 2021 r. I NSNc 80/20).

Sąd nie zastosował przepisu art. 359 § 2[1] w zw. z art. 359 § 2[2] k.c. (odsetki maksymalne) do umownych odsetek za opóźnienie, w stanie prawnym obowiązującym do 1 stycznia 2016 roku (wyrok SN z dnia 13 maja 2020 r. I NSNc 28/19).

W sprawie związanej z przejściem zakładu pracy, grożąc pracownikom zwolnieniem zawarto z tymi pracownikami, zatrudnionymi dotychczas na czas nieokreślony, umowy terminowe. Umowy te SN uznał za nieważne jako sprzeczne z bezwzględnie obowiązującym przepisem art. 23 [1] kp (wyrok SN z dnia 14 kwietnia 2021r. I NSNc 5/21).

W sprawie ze skargi pauliańskiej Skarbu Państwa – NUS, sądy powszechne uznały, że zaistniały przesłanki jej uwzględnienia. SN, biorąc pod uwagę zasady współżycia społecznego (m.in. wzgląd na: poniesione na nieruchomość nakłady, potrzeby mieszkaniowe, interes osób trzecich, odpowiedzialność rzeczową pozwanego), powództwo oddalił (wyrok SN z dnia 22 lipca 2020 r. I NSNc 43/19).

Pomimo, że z ustaleń sądu powszechnego wynikało, że wnioskodawczyni spełniała warunki do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, nie została powołana do dziedziczenia gospodarstwa rolnego (wyrok SN z dnia 16 czerwca 2020 r. I NSNc 40/20).

Sąd powszechny wydał orzeczenie na podstawie przepisu który okazał się niekonstytucyjny (wyrok SN z dnia 3 czerwca 2020 r. I NSNc 46/19).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz