Oświadczenie
woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do
niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Na
składającym oświadczenie woli spoczywa zasadniczo ciężar dowodu, że jego
oświadczenie doszło do adresata w taki sposób, że mógł się z nim zapoznać w
normalnym toku czynności. Adresat może podnieść zarzut, że nie
miał on rzeczywistej możliwości z nim się zapoznania.
Przyjmuje się, że negatywne konsekwencje
niemożności skomunikowania się z osobą w miejscach, w których kontakt ten
według posiadanych danych powinien być możliwy, obciążają tę osobę, gdyż
powinna ona zadbać o zapewnienie możliwości porozumiewania się z nią. Z punktu
widzenia skuteczności oświadczenia woli nieistotne jest to, czy i kiedy adresat
zapoznał się z jego treścią. Wystarczające jest, że oświadczenie woli doszło do
niego w sposób stwarzający mu realną możliwość zapoznania się z treścią
oświadczenia. Dla prawidłowego stosowania art. 61 k.c. nie wymaga się
zatem badania, czy adresat rzeczywiście zapoznał się z oświadczeniem woli, ale
weryfikuje się, czy istniała taka możliwość.
CZYTAJ WIĘCEJ >>
CZYTAJ WIĘCEJ >>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz