Kognicja
sądu rozpoznającego środki zaskarżenia przeciwko planowi podziału ogranicza się
do rozpoznania zarzutów formalnych, z których wymienia się m.in.:
kwestionowanie dopuszczenia wierzycieli do podziału, błędne ustalenie sumy podlegającej podziałowi, naruszenie
zasady pierwszeństwa lub proporcjonalności, pominięcie w planie części (lub całej) ze zgłoszonych wierzytelności.
Do najczęściej spotykanych w praktyce zarzutów należy kwestionowanie dopuszczenia wierzycieli do podziału. Istotne w tym miejscu jest to, że dla wierzycieli egzekwujących o możności uczestnictwa w postępowaniu podziałowym decyduje graniczna: data uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności (przy egzekucji z nieruchomości) lub data zawiadomienia wierzyciela o uprawomocnieniu się postanowienia o przekazaniu (przy egzekucji z ruchomości).
CZYTAJ WIĘCEJ >>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz