Co do zasady podstawę ustalenia wysokości zobowiązań w podatku od nieruchomości stanowią, stosownie do art. 21 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne dane z ewidencji gruntów. Nie jest to jednak zasada bezwzględna. Dane z ewidencji gruntów są w swej istocie dokumentem urzędowym, więc możliwe jest jego wzruszenie. Niezbędne jest w tym celu przeprowadzenie dowodu przeciwko ww. dokumentom urzędowym.
W judykaturze dopuszczano możliwość wzruszenia ostatecznych decyzji ustalających wysokość podatku od nieruchomości w związku z zakwestionowaniem danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. Jeżeli skarżący kwestionuje zawarte tam dane, winien najpierw wystąpić o ich korektę, w trybie określonym w powołanym akcie prawnym. Następnie, w przypadku uwzględnienia jego zastrzeżeń, na podstawie zmienionych danych z ewidencji wnosić o wzruszenie ostatecznych decyzji ustalających wysokość zobowiązań podatkowych.
Jeśli zmiany w ewidencji mające wpływ na ustalenie obowiązku podatkowego wprowadzono postanowieniem z 2020 r., to czy wykazanie, iż już w roku 2015 zapisy w ewidencji nie były zgodne ze stanem rzeczywistym może stanowić przesłankę wznowienia postępowania przewidzianą w art. 240 § 1 pkt 5 ordynacji podatkowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz