Do obowiązków właścicieli lokali należy uczestniczenie w kosztach zarządu nieruchomością wspólną, polegające na wpłacaniu comiesięcznych zaliczek na poczet zarządu nieruchomością wspólną.
Na pokrycie tych kosztów właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do 10 dnia każdego miesiąca. Wysokość miesięcznej zaliczki może być różna i albo wynika wprost z uchwały właścicieli lokali, albo z innych decyzji wspólnoty podejmowanych na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 1 uwl. - z przewidywanych, ogólnych rocznych kosztów zarządu nieruchomością wspólną, przyjętych w uchwale właścicieli o rocznym planie gospodarczym zarządu nieruchomością wspólną i z przypadających na poszczególnych właścicieli lokali rocznych opłat na pokrycie tych kosztów. Ponieważ zaliczka stanowi jedynie sposób pokrywania kosztów zarządu, przeto jej wysokość powinna zostać określona na podstawie dotychczasowych wydatków na ten cel, a zatem musi być ona bezpośrednią funkcją tych kosztów.
Konstrukcja art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali uniemożliwia podjęcie przez właścicieli lokali uchwały o niepłaceniu zaliczek albo podjęcie uchwały, że będą one płacone w innych okresach, np. co pół roku, co kwartał itp. Nie dopuszcza też wyjątków w kwestii terminu uiszczania zaliczek. Decyzji właścicieli lokali podlegają natomiast: sposób ustalania i wysokość zaliczek.
Niejednoznacznie przedstawia się zagadnienie czy obowiązek uiszczania zaliczki na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną istnieje niezależnie od tego, czy wysokość zaliczki została ustalona, a więc właściciele lokali mają w terminie płacić zaliczki nawet wtedy, gdyby nikt nie ustalił ich wysokości - należy domniemywać, że w takim przypadku ustalaliby ich wysokość według własnego uznania, natomiast ewentualne nadwyżki lub niedobory byłyby rozliczone po zakończeniu roku kalendarzowego czy też zależny jest od podjęcia stosownej uchwały.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz