Po ustaniu konkubinatu nastaje czas rozliczeń. Brak w tym zakresie kompleksowej regulacji. Zastosowanie mogą znaleźć różne przepisy w zależności od konkretnego stanu faktycznego. Do najczęściej stosowanych należą przepisy prawa rzeczowego i o bezpodstawnym wzbogaceniu, w szczególności o:
1) zniesieniu współwłasności
2) bezumownym korzystaniu
Konkubent będący dysponentem mieszkania, nie będzie mógł w typowych przypadkach skutecznie dochodzić od swojego byłego partnera zwrotu korzyści majątkowej odniesionej z tytułu używania mieszkania w czasie trwania konkubinatu, przez ten czas był bowiem osiągnięty cel tego świadczenia, a mieszkanie zaspakajało potrzeby obojga konkubentów. Udostępnianie mieszkania partnerowi z faktycznego związku jest świadczeniem służącym zaspokajaniu zwykłych potrzeb wspólnoty konkubenckiej. W konsekwencji tego rodzaju żądanie mogłoby dotyczyć jedynie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie po ustaniu konkubinatu.
3) roszczeniu windykacyjnym - żądaniu eksmisji
4) bezpodstawnym wzbogaceniu.
Remonty. O zasądzeniu konkretnej kwoty można mówić tylko wtedy, gdy ustalimy wzbogacenie w chwili wyrokowania. Oznacza to, że należy wnioskować o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego celem udowodnienia faktu i zakresu wydatków na nieruchomość pozwanego, ale także wysokości wzbogacenia pozwanego, czyli czy i o ile nakłady te zwiększyły wartość nieruchomości pozwanego.
Nakłady finansowe. Ustanie konkubinatu definitywnie uniemożliwia realizację wspólnego celu jakim było pozostawanie w związku, co pozwala odwołać się do konstrukcji świadczenia nienależnego, z uwagi na nieosiągnięcie zamierzonego przez strony celu świadczenia (condictio causa data causa non secuta). W przypadku częściowego finansowania przez drugiego konkubenta nakładów na budowę należącego do niego domu, określonym przez strony celem świadczenia jest partycypacja świadczącego w efekcie gospodarczym przysporzenia. Cel ten zostaje definitywnie udaremniony w chwili ustania konkubinatu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz