Karuzele podatkowe - znaczenie nieświadomości podatnika udziału w oszustwie

Materiał dowodowy przez organy skarbowe gromadzony częstokroć jednoznacznie obrazuje schemat, wskazujący, że transakcje pomiędzy podmiotami są elementem utworzonego "łańcuszka firm" i są przeprowadzone w sposób charakterystyczny dla tzw. "karuzeli podatkowej". Towar w ramach dostaw "zakręca koło" i wraca do pierwszego ogniwa w łańcuchu. Spór toczy się o świadomość podatnika co do udziału w oszukańczych transakcjach.

Podatnik świadomy udziału w oszustwie, lub który powinien mieć tego świadomość (nienależycie staranny), skoro wie lub powinien był wiedzieć o tym, że nabywając towar, uczestniczy w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w podatku VAT, jest uznawany za osobę biorącą udział w tym oszustwie, bez względu na to, czy czerpie on korzyści z odsprzedaży dóbr; tym samym jako uczestnik oszustwa nie działa odnośnie tych transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a zatem: 

- jego "dostawy" nie są opodatkowane VAT, a wykazany na fakturach podatek podlega rozliczeniu w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, 

- nie ma prawa do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatku naliczonego z tytułu "dostaw" od poprzednika w łańcuchu transakcji. 

Natomiast podatnik nieświadomy udziału w oszustwie, któremu nie można wykazać, że wiedział lub powinien wiedzieć, że jego transakcje są elementem łańcucha "karuzeli podatkowej", mimo że jest uczestnikiem oszustwa, działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (dokonane przez niego nabycia towarów i realizowane dostawy mają cel gospodarczy), a zatem: 

- jego dostawy są opodatkowane VAT, 

- ma prawo do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatku naliczonego z tytułu dostaw od poprzednika w łańcuchu transakcji. 

Jakie działania podatnika - oceniane w kontekście istnienia mechanizmu „karuzeli podatkowej” -  należy uznać za wystarczające dla uznania, że podatnik pozostaje w błędnym ale usprawiedliwionym przekonaniu co do określonego stanu faktycznego (przekonaniu, że nie bierze udziału w transakcjach oszukańczych) ?.

CZYTAJ WIĘCEJ >>