Egzekucja z nieruchomości dopuszczalna w większym zakresie

Ustawą z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i innych należności pieniężnych (Dz.U.z 2013 r., poz. 1289) uchylono obowiązujące dotąd przesłanki dopuszczalności zastosowania egzekucji z nieruchomości, regulowane uprzednio w § 1–3 art. 110 ustawy egzekucyjnej. W rezultacie środek ten może być stosowany przez organ egzekucyjny w każdym wypadku, gdy jest to konieczne i właściwe w świetle art. 7 § 2 ustawy egzekucyjnej.

Z normy wypływającej z art. 7 § 2 ustawy egzekucyjnej. wynika, że podstawową przesłanką przy wyborze środka egzekucyjnego jest cel egzekucji, tj. dążenie do wykonania w trybie przymusowym obowiązku ciążącego na zobowiązanym. Gdy cel egzekucji tego wymaga, można stosować wszystkie środki jednocześnie. Powyższa norma jednoznacznie nakazuje stosowanie takiego środka lub środków egzekucyjnych, które umożliwią pokrycie powstałych zaległości. Natomiast zastosowanie najmniej uciążliwego środka egzekucyjnego może mieć miejsce wyłącznie w przypadku istnienia w tym względzie możliwości wyboru.