Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną (nie osoby fizyczne), której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców).
Działalności w tej formie nie można prowadzić jeśli wymaga ona uzyskania koncesji, zezwolenia, albo wpisu do rejestru działalności regulowanej (art. 44 ust.3 ustawy – Prawo przedsiębiorców) .
Jeżeli przychód należny z działalności nierejestrowej, przekroczył w danym miesiącu wysokość 50% minimalnego wynagrodzenia, działalność ta staje się działalnością gospodarczą, począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie tej wysokości. W takim przypadku osoba fizyczna staje się automatycznie przedsiębiorcą, prowadzącym działalność gospodarczą (art. 5 ust. 3 ustawy – Prawo przedsiębiorców). Osoba wykonująca działalność gospodarczą, składa wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie tej wysokości (art. 5 ust. 4 ustawy). Niezłożenie wniosku w terminie nie zmieni sytuacji – wejście w obowiązki przedsiębiorcy następuje z mocy prawa.
Kto wykonuje działalność gospodarczą bez wymaganego zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej jest, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny (art. 60[1] kodeksu wykroczeń).
Przychody osiągane z działalności nierejestrowej są przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 (art. 20 ust. 1ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Przez przychód należny, rozumie się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 5 ust. 6 ustawy – Prawo przedsiębiorców) (zobacz więcej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 3 marca 2022 roku Dyrektora KIS Nr: 0114-KDIT3-2.4011.1166.2021.2.JM).
Osoba prowadząca działalność nierejestrową jest zobowiązana do odprowadzenia z tej działalności należnego podatku dochodowego.
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF) (zob. więcej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 4 marca 2022 roku Dyrektora KIS Nr: 0115-KDIT3.4011.133.2022.2.AW).
Zasadniczo istnieje konieczność prowadzenia uproszczonej ewidencji sprzedaży (Lp./Data sprzedaży/ Kwota sprzedaży/Kwota narastająco od początku roku). Z uwagi jednak, że opodatkowanym PIT jest dochód, należałoby również prowadzić ewidencję kosztów z dowodami/dokumentacją ich poniesienia.
Zwalnia się od podatku VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku (art. 113 ustawy o VAT).
To zwolnienie nie przysługuje jednak w przypadkach wymienionych w art. 113 ust.13 ustawy o VAT, w tym świadczenia usług prawniczych, w zakresie doradztwa (np. stylizacji ubioru) etc. Należy zarejestrować się jako czynny podatnik VAT niezależnie od wartości sprzedaży, uzyskać numer NIP oraz prowadzić rejestr sprzedaży i zakupów.
Osób prowadzących działalność nierejestrową dotyczy obowiązek posiadania kasy fiskalnej w przypadku wykonywania działalności, które ze względu na przedmiot nie korzystają ze zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji. Obowiązek rejestrowania transakcji przy użyciu kasy, niezależnie od wysokości uzyskiwanego przychodu, dotyczy m.in.: usług fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych, przewozowych, związanych z mechaniką samochodową, związanych z wyżywieniem (np. catering), kulturalnych i rozrywkowych, wskazanych szczegółowo w § 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
W relacjach z konsumentami osoba prowadząca działalność nierejestrową traktowana jest jako przedsiębiorca i ma z tego tytułu obowiązki związane z reklamacją, zwrotem, czy naprawą. Dotyczy to również prawa konsumenta do odstąpienia w terminie 14 dni od umowy zawartej na odległość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz