Dla osoby niepełnosprawnej ustanawia się kuratora, jeżeli osoba ta potrzebuje pomocy do prowadzenia wszelkich spraw albo spraw określonego rodzaju lub do załatwienia poszczególnej sprawy. Zakres obowiązków i uprawnień kuratora określa sąd opiekuńczy.
Ustanowienie w tym trybie kurateli ma jedynie na celu niesienie pomocy osobie niepełnosprawnej przy załatwianiu dotyczących jej spraw, przy czym nie chodzi tutaj o zastępstwo ustawowe w znaczeniu ustanowienia w osobie kuratora przedstawiciela ustawowego, lecz o ułatwienie osobie niepełnosprawnej załatwienia spraw ze względu na powstające z powodu niepełnosprawności trudności natury faktycznej.
Osoba niepełnosprawna nadal zachowuje pełną zdolność do czynności prawnych i może z własnej woli podejmować czynności, jakie uzna za właściwe. Dlatego też ustanowienie kuratora na podstawie art. 183 § 1 kro następuje zasadniczo na wniosek lub za zgodą osoby potrzebującej pomocy. Sąd opiekuńczu może również z urzędu ustanowić takiego kuratora.
Kurator musi znać zakres swoich obowiązków i legitymujących go uprawnień, wobec czego sąd obowiązany jest określić je w swoim postanowieniu.
Jeżeli zaś „ułomność” polega na konsekwencjach zdrowotnych, jakie normalnie wiążą się z chorobą psychiczną, niedorozwojem umysłowym albo innego rodzaju zaburzeniami psychicznymi i prowadzą do ograniczenia lub pozbawienia osoby naturalnej zdolności do podejmowania lub wyrażania woli, to zastosowanie mają przepisy o ubezwłasnowolnieniu.
Kurator ustanowiony w trybie art. 183 § 1 k.r.o. pełni funkcje wykraczające poza proces sądowy . Nie jest z mocy prawa (orzeczenia sądowego) przedstawicielem osoby ułomnej uprawnionym do jej reprezentowania w postępowaniu sądowym.
Kurator dla osoby niepełnosprawnej może być jej pełnomocnikiem procesowym na podstawie pełnomocnictwa, jako osoba sprawująca zarząd interesami strony.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz