Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 kp). Takie rozwiązanie wymaga wykazania kwalifikowanego (w sensie obiektywnym i subiektywnym) naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Uzasadnioną przyczyną nie musi być jedynie zawinione uchybienie pracownicze wywołujące istotną szkodę majątkową w mieniu pracodawcy. Taką przyczyną może być także zawinione działanie pracownika powodujące zagrożenie interesów pracodawcy.
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości (osobę uprawnioną do reprezentacji pracodawcy zgodnie z art. 3 [1] kp. lub np. ksh, i a tempore scentiae) o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy (art. 52 § 2).
Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. W razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni (art. 52 § 3 kp).
Pracodawca składa pracownikowi oświadczenie w przedmiocie rozwiązania umowy na piśmie z przytoczeniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy.
Bez wypowiedzenia może być rozwiązana każda umowa o pracę (np. na okres próbny, na czas określony, umowa o pracę tymczasową).
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia może nastąpić w każdym czasie (np. w okresie urlopu, choroby, pobierania zasiłku macierzyńskiego).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz