Warunkiem skuteczności uznania jest, aby odnosiło się do pewnego konkretnego stosunku prawnego. Stwierdzenie istnienia obowiązku mieści w sobie zarazem stwierdzenie, że istnieje pewien konkretny stosunek prawny, z którego stwierdzony obowiązek wypływa. Gdyby się okazało, że stosunek prawny, którego istnienie stwierdzono, nie istnieje, uznanie byłoby bezprzedmiotowe i nie mogłoby odnieść skutku materialnego.
Doniosłym skutkiem materialnoprawnym uznania jest przerwanie biegu terminu przedawnienia. Warunkiem skuteczności uznania w zakresie przerwania biegu terminu przedawnienia jest aby uznanie dotyczyło roszczenia przedawniającego się w <<terminie przedawnienia>> w rozumieniu prawa cywilnego. Terminem przedawnienia w rozumieniu prawa cywilnego jest okres z upływem którego dłużnik nabywa możność przeciwstawienia żądaniu skutecznego zarzutu. Wskutek przedawnienia majątkowe prawo cywilne nie wygasa.
Terminem przedawnienia w tym rozumieniu nie jest okres wskutek którego gasną prawa publiczne. Uważam, że taki termin, wskutek uznania roszczenia publicznoprawnego (w ten sposób się przedawniającego), nie może zostać przerwany.
Bieg terminu prekluzyjnego również uznaniem przerwany być nie może.
Można tu popełnić tzw. błąd ekwiwokacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz