Ustawą
z 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1311
ze zm.) do Kodeksu cywilnego został wprowadzony przepis art.
77 3 , zawierający definicję dokumentu. Zgodnie z powołanym
przepisem, dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej
treścią.
Z kolei do Kodeksu postępowania cywilnego został
dodany art. 243 1 , który stanowi, że przepisy
oddziału „Dokumenty”, stosuje się do dokumentów zawierających tekst,
umożliwiających ustalenie ich wystawców. Zatem dowodzenie z dokumentu przy
zastosowaniu przepisów o dowodzie z dokumentów zostało uwarunkowane możliwością
ustalenia jego wystawcy. Powyższe ustalenie ma być możliwe obiektywnie przez
sąd, który dowód z dokumentu ma przeprowadzić. W związku z tym jednak, że
obecnie konstytutywnym elementem dokumentu nie jest podpis jego wystawcy, ustalenie
tegoż wystawcy może nastąpić dowolną metodą, nie tylko poprzez analizę jego
podpisu. Bez podpisu dokument nie korzysta jednak z domniemania z art. 245 kpc. Okoliczność ta nie niweczy natomiast domniemania prawdziwości z art. 253 kpc.
Ocena tego dowodu podlega ocenie przez pryzmat art. 233 § 2 kpc.
Ocena tego dowodu podlega ocenie przez pryzmat art. 233 § 2 kpc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz