Stosownie
do art. 8 ust. 1 tej ustawy pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku
pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości
w nim określonej. Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 ustawy przepisy art. 5 ust. 3-7
i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez
pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z
przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny
powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy
porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują
mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.
Zasadnicza
różnica pomiędzy art. 1 ust. 1 (zwolnienia grupowe) i art. 10 ust. 1
(zwolnienia indywidualne) tkwi w tym, że o ile pierwszy z nich wyklucza
zastosowanie przepisów ustawy w sytuacji, gdy wyłączną przyczyną uzasadniającą
rozwiązanie stosunku pracy są okoliczności leżące po stronie pracownika (jeśli
zatem są to przyczyny dotyczące pracownika i niedotyczące pracownika
albo przyczyna wyłącznie niedotycząca pracownika, ustawa zastosowanie
znajdzie), to drugi stanowi o niestosowaniu przepisów ustawy wówczas, gdy -
niezależnie od istnienia niedotyczącej pracownika przyczyny uzasadniającej
rozwiązanie stosunku pracy - dodatkowo występuje po jego stronie przyczyna
rozwiązanie to uzasadniająca (jeśli zatem jest to przyczyna wyłącznie
niedotycząca pracownika, ustawa zastosowanie znajdzie).
CZYTAJ WIĘCEJ >>
CZYTAJ WIĘCEJ >>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz