Wypłata świadczeń pracownikowi może nastąpić wyłącznie pod warunkiem spełnienia łącznie trzech warunków wskazanych w treści ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy.
Pierwszy z nich znajduje się w art. 12 ust. 2 ustawy i dotyczy zakresu przedmiotowego świadczeń pracowniczych, które mogą być zaspokojone przez Fundusz. Zaspokojeniu ze środków Funduszu podlegają należności główne z tytułu:
1) wynagrodzenia za pracę;
2) przysługujących pracownikowi na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa pracy: wynagrodzenia, odprawy, ekwiwalentu, odszkodowania, dodatku o których stanowi lit. a-g tego ustępu; 3) składek na ubezpieczenia społeczne należnych od pracodawców na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, przysługujących od świadczeń wypłaconych ze środków Funduszu.
Kolejny warunek jest zawarty w art. 3 i art. 8 ustawy i dotyczy okoliczności, w których pracodawcę można uznać za niewypłacalnego. Dotyczy ona przypadków ogłoszenia upadłości pracodawcy lub wszczęcia innego właściwego postępowania upadłościowego (w tym postępowania międzynarodowego), otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości pracodawcy z przyczyn wymienionych w tych przepisach (m.in. jeżeli majątek pracodawcy nie wystarcza lub jedynie wystarcza na koszty postępowania upadłościowego), orzeczenia przez sąd rozwiązania spółki handlowej, wykreślenia pracodawcy będącego osobą fizyczną z Ewidencji Działalności Gospodarczej.
Trzecim warunkiem jest to, iż dochodzone roszczenie musi mieścić się w ściśle określonych okresach referencyjnych, powiązanych z datą niewypłacalności pracodawcy - stanowi o tym art. 12 ust. 3-6 tejże ustawy. Roszczenia z tytułów wymienionych w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a-c i lit. g podlegają zaspokojeniu za okres nie dłuższy niż 3 miesiące bezpośrednio poprzedzające datę wystąpienia niewypłacalności pracodawcy albo za okres nie dłuższy niż 3 miesiące bezpośrednio poprzedzające ustanie stosunku pracy, jeżeli ustanie stosunku pracy przypada w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy poprzedzających datę wystąpienia niewypłacalności pracodawcy, a w przypadku oddalenia przez sąd wniosku o ogłoszenie upadłości z przyczyn, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 i 4, również w okresie nie dłuższym niż 4 miesiące następujące po dacie wystąpienia niewypłacalności.
Pracownikiem w rozumieniu ustawy jest również osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia
Nie może budzić więc wątpliwości, że to dysponent Funduszu, a więc Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej może być pozywany przed sądem cywilnym lub sądem pracy, przy czym występuje w procesie, pod nazwą Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z siedzibą w W. Dopiero reprezentantem tak określonej strony – na zasadzie i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa – może być marszałek konkretnego województwa. Występuje on jednakże jako pełnomocnik dysponenta Funduszu i nie jest samą stroną postępowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz