Złożenie przez wierzyciela wniosku o wszczęcie egzekucji przeciwko zmarłemu dłużnikowi może stanowić oczywiście niecelowe wszczęcie postępowania egzekucyjnego w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (Uchwała Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 5 kwietnia 2024 r. III CZP 6/23).
Bardziej stanowczo Sąd Najwyższy wypowiedział się w uchwale z dnia 27 stycznia 2022 r. III CZP 36/22 - złożenie przez wierzyciela wniosku egzekucyjnego przeciwko zmarłemu dłużnikowi stanowi oczywiście niecelowe wszczęcie postępowania egzekucyjnego w rozumieniu art. 30 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych.
W przypadku skierowania egzekucji przeciwko nieżyjącemu dłużnikowi komornik nie jest uprawniony do obciążenia wierzyciela opłatą egzekucyjną. W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd Najwyższy wskazał, że w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego skierowanego przeciwko podmiotowi pozbawionemu zdolności sądowej nie można mówić o niecelowości wszczęcia egzekucji. Znaczenie pojęcia „celowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego” może być ustalane i rozważane wyłącznie w sytuacjach, w których postępowanie egzekucyjne jest dopuszczalne (uchwała Sądu Najwyższego z 17 grudnia 2010 r., III CZP 93/10, OSNC 2011, nr 7-8, poz. 80).
W sytuacji, gdy dłużnik zmarł w toku postępowania egzekucyjnego wydaje się, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego może okazać się niecelowe ale z innych przyczyn aniżeli śmierć dłużnika. Dalsze postępowanie egzekucyjne (po śmierci dłużnika) może okazać się niedopuszczalne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz