Okolicznością
podstawową jest oczywiście niski dochód w przeliczeniu na każdego członka
gospodarstwa domowego do którego przykłada się koszty. Wśród kosztów wyszczególnia się te podstawowe, na wyżywienie, ubrania, środki chemiczne.
Jeśli Sąd stwierdzi, że wnioskodawca nie jest w stanie poczynić jakichkolwiek
oszczędności zwalnia od kosztów w całości. Częściej (jeśli w ogóle zwalnia, bo jest to wyjątek od zasady, to)
zwalnia tylko w części (ponad określoną kwotę).
Sądy
biorą pod uwagę pewne dodatkowe okoliczności uzasadniające bądź
nieuzasadniające zwolnienia. Do pierwszych (uzasadniających zwolnienie) zaliczają
np.: trudną sytuację finansową spowodowaną okolicznościami od wnioskodawcy
niezależnymi (brak zapłaty za wykonane roboty, zwiększające się zadłużenie
wynikające z zaciągniętego kredytu we frankach szwajcarskich), którym nie był w
stanie zapobiec i odpowiednio się do nich przygotować. Do tych drugich zaś (brak
zwolnienia uzasadniających) np.: znaczny okres, w którym wnioskodawca powinien
liczyć się z wydatkami na wszczęcie postępowania sądowego; jednorazowa
nawiązka, gdy wnioskodawca dochodzi w postępowaniu cywilnym kwoty nawiązkę
przewyższającą.
W
jednej z rozstrzyganych tego typu spraw wnioskodawcy (dłużnicy) żądali
zwolnienia od kosztów postępowania egzekucyjnego, a byli właścicielami
mieszkania o powierzchni 49 m2. Sąd po ustaleniu, że dłużnicy w nim stale
zamieszkiwali i była to ich jedyna nieruchomość uznał, że nie sposób jest oczekiwać
od nich, aby sprzedali ją wyłącznie w celu pokrycia kosztów postępowania
egzekucyjnego. Nadto przedmiotowa nieruchomość stanowiła jedyne zabezpieczenie
potrzeb mieszkaniowych dłużników, którzy w wyniku jego sprzedaży pozostali by
bez dachu nad głową.
CZYTAJ WIĘCEJ >>
CZYTAJ WIĘCEJ >>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz