Z istoty solidarności dłużniczej wynika, że wierzyciel
może skierować roszczenie przeciw dłużnikom łącznie (wszystkim), ich grupie
(niektórym), oddzielnie (pojedyńczo) bez potrzeby zachowania jakiejkolwiek
kolejności (na wyrywki lub jednocześnie), a przy pominięciu któregokolwiek
z dłużników z zachowaniem prawa powrotu do pominiętych, celem uzyskania całości
lub części (dopełnienia) świadczenia. Ta zasada ma zastosowanie również do
dochodzonego w egzekucji sądowej, przysługującego wierzycielowi świadczenia.
Skoro więc wierzycielowi, który uzyskał w jednym
orzeczeniu zasądzenie długu solidarnie od kilku osób, przysługuje uprawnienie
prowadzenia egzekucji jednocześnie przeciwko wszystkim swoim solidarnym
dłużnikom z osobna, to musi on mieć możność uzyskania co najmniej tylu tytułów wykonawczych,
ilu jest dłużników. Odmowa wydania odpowiedniej
ilości tytułów wykonawczych zmuszałaby wierzyciela – wbrew zasadzie
solidarności biernej – do poprzestania na prowadzeniu egzekucji bądź przeciwko
wszystkim dłużnikom łącznie, [tylko niektórym] bądź tylko przeciwko
jednemu dłużnikowi.
CZYTAJ WIĘCEJ >>
CZYTAJ WIĘCEJ >>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz