Po zakończeniu sprawy z urzędu konieczne jest rozliczenie
przyznanych kosztów zastępstwa procesowego. W przypadku przegranej sprawy
następuje zasądzenie na rzecz radcy prawnego kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej z urzędu od Skarbu Państwa (Sądu). W tym przypadku pełnomocnik z urzędu
wystawia fakturę na właściwy Sąd, który dokonuje zapłaty. Natomiast w przypadku
wygranej sprawy następuje zasądzenie na rzecz radcy prawnego kosztów zastępstwa
procesowego od przeciwnika reprezentowanej strony. W tym przypadku obowiązek
zapłaty obciąża przeciwnika procesowego Klienta, którego reprezentował pełnomocnik
z urzędu. Jeśli nie dokona dobrowolnej zapłaty konieczne jest wszczęcie
egzekucji i w razie jej bezskuteczności również koszty pokrywa Sąd.
W interpretacji 2461-IBPP3.4512.566.2016.1.SR z dnia 10 listopada 2016 r. Naczelnik Izby Skarbowej w Katowicach wyraził stanowisko, że w
przypadku reprezentowania osoby fizycznej nieprowadzącej działalności
gospodarczej na podstawie postanowienia Sądu oraz wyznaczenia przez Okręgową
Izbę Radców Prawnych faktury powinny być
wystawione na Sąd i to niezależnie od tego, czy koszty są zasądzone od strony
przeciwnej czy koszty te pokrywa Skarb Państwa.
Wątpliwości nie budzi sytuacja gdy płaci SP (Sąd). Gdy zaś płaci przeciwnik, przyjąć trzeba - na co zresztą pozwala art.122 kpc.- że zaspokojenie ma również publicznoprawny charakter. Koszty nieopłaconej pomocy prawnej stanowią w tym układzie element rozstrzygnięcia o kosztach procesu.
W odniesieniu do ujęcia VAT – u „w sta” i „od sta” to obecnie odrębnie uregulowano opłaty za czynności radców prawnych, a odrębnie – ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych nie przewiduje podwyższenia kosztów o stawkę podatku od towarów i usług. Podwyższenie takie przewiduje wyłącznie rozporządzenie w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w § 4 ust. 3, a zatem odnosząc się jedynie do opłaty przewidzianej w tym rozporządzeniu. Jeżeli koszty obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu zasądzone zostały od strony przeciwnej w trybie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 122 k.p.c. rozporządzenie w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu nie znajduje zastosowania. Nie istnieje zatem w takiej sytuacji podstawa prawna do podwyższenia opłaty za pomoc prawną z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług.
Wątpliwości nie budzi sytuacja gdy płaci SP (Sąd). Gdy zaś płaci przeciwnik, przyjąć trzeba - na co zresztą pozwala art.122 kpc.- że zaspokojenie ma również publicznoprawny charakter. Koszty nieopłaconej pomocy prawnej stanowią w tym układzie element rozstrzygnięcia o kosztach procesu.
W odniesieniu do ujęcia VAT – u „w sta” i „od sta” to obecnie odrębnie uregulowano opłaty za czynności radców prawnych, a odrębnie – ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych nie przewiduje podwyższenia kosztów o stawkę podatku od towarów i usług. Podwyższenie takie przewiduje wyłącznie rozporządzenie w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w § 4 ust. 3, a zatem odnosząc się jedynie do opłaty przewidzianej w tym rozporządzeniu. Jeżeli koszty obejmujące wynagrodzenie pełnomocnika z urzędu zasądzone zostały od strony przeciwnej w trybie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 122 k.p.c. rozporządzenie w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu nie znajduje zastosowania. Nie istnieje zatem w takiej sytuacji podstawa prawna do podwyższenia opłaty za pomoc prawną z urzędu o stawkę podatku od towarów i usług.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz